Tja, eigenlijk heb ik over deze dag niet veel te vertellen. De wandeling liep min of meer door bekend terrein.
In Rotterdam-Zuid was er een probleem, want door hoogbouw was de route onbruikbaar, en moest ik m'n eigen weg zien te vinden.
Mij viel wel op dat er op Zuid veel woningen, hele straten, vernieuwd zijn. En die verandering is nog lang niet klaar. Kwam ook langs de moskee. Een reden dat er op Zuid vele moslims wonen.
Voor rotterdammers is Rotterdam-Zuid eigenlijk een andere stad....
Loop ik in Barendrecht, zie ik de watertoren. Niks vreemds aan die toren, maar verhip, komt er opeens een gedachte opzetten. Ben een paar keer in Marrakech, Marokko geweest, en wat werken die hersenen toch raar!
Want die watertoren deed me aan de oude moskee in Marrakech denken!
Hebben mijn hersenen een soort link gelegd met die twee, omdat ik een paar uur eerder langs de moskee op Zuid liep? Barendrecht heeft niets met moslims, vanwaar dan een watertoren bouwen die overeenkomst met de oude moskee in Marrakech? Of zie ik spoken??
Heet dat tegenwoordig niet "Out of the box" denken, vreemde links leggen?
Ja, waarom wil ik zo graag het pelgrimspad lopen?
In 1973 op een uitzending van mijn toenmalige werkgever naar een vuilstort in Belgie, kreeg ik een trigger van iets op mijn darmen. Op een nacht liep ik helemaal leeg. Waardoor?? Dit was het begin van wat later de eerste aanval van de Ziekte van Crohn genoemd werd.
In 1975 kwam ik voor het eerst in het ziekenhuis terecht. Aanvankelijk wilde men me een stoma geven, maar dat zag ik helemaal niet zitten. Altijd gedonder met die dingen. En altijd afhankelijk van de aanwezigheid van verbandmateriaal.
Ook na ontslag bleef ik veel last houden van eetprobleem/diarheeprobleem. Mijn leven werd zodanig dat ik het leven op deze manier niet meer zag zitten. Er zomaar een eind aan maken wilde ik nou ook weer niet. Maar leefplezier opbouwen werd mijn doel.
Ik besloot te gaan wandelen om energie op te bouwen, en leefplezier te krijgen. Mn baas had geen bezwaar. En ook de controlerende ziektewetinstantie gaf me het fiat mn plan uit te voeren.
Ik ging onderweg naar het zuiden via de Grandes Randonnees de France. Deze routes worden aangeduid met een roodwit streepje op bomen, muurtje, straatmeubilair, enzovoort. Ook had ik de begeleidende boekjes gekocht.
Pas veel later kwam ik erachter dat die wandeling eigenlijk een pelgrimage naar Santiago was. De controlerende geneesheer gaf ook al die suggestie, en onderweg werd ik vaak gevraagd of dat mijn doel was.
Afijn, van die wandeling heb ik een handgeschreven verslag gemaakt, die mijn zus met liefde heeft uitgetypt.
Een fotokopie van dit verslag wordt gaandeweg bij gevoegd.
Rotterdam, moskee Essalam